Αφού κατά βαρβάρων Γερμανών
δεν θέλησε η Ελλάς να πολεμήσει
δίκαιον βρίσκω τον αποκλεισμόν
και δίκαιον από πείνα να ψοφήσει.
Ετσι ξεκινά ένα ποίημα του ο Μικέλης Άβλιχος
γραμμένο το '12 κι εγώ το αντάμωσα τώρα ο άτυχος.
Εκατό χρόνια μετά κι οι Γερμανοί βαρβάροι
ζητάνε ότι δε κατάφερε ο γαμωΑδόλφος τους να πάρει.
To 'γραψε κι η Daily mail πως χάθηκε το τόπι
τα Γερμανόσκυλα κουμαντάρουν όλη την Ευρώπη.
η Αγγέλα η τσατσά η λεβεντοπνίχτρα
του ευρώ η μαζευτορουφήχτρα
τούμπαρε και το Νικόλα τον Γάλλο του μοντέλου
με τα πλάνα του ευρωζωνόμπουρδέλου.
Αυτές λοιπόν οι ευρωσαπιοτρυπίδες
που απ΄τους φτωχούς λαούς στραγγίζουν τις ελπίδες
να δούνε το ρημάδι τους σαρανταδυό κομμάτια
και σαν ευρώ οι κόρες να τους γινούν στα μάτια.
Κι εδώ στα γόνατα οι δοσύλογοι όλοι μεριάζουνε
ήδη σα γερμανοί αρχίσανε και μοιάζουνε.
Γουρουνοκεφαλιάστηκαν μπυροροζοκιτρίνισαν
οι κωλοσπρωξολούκανοι απάνω μας το ζύγισαν.
Που 'σαι Παππού να τους γαμείς όπου τους πετυχαίνεις
γιατί από μας τέτοιες μαγκιές να μη τις περιμένεις.
Είμαστε τόσο άμοιροι, άβουλοι κι όπως λάχει.
που σαν απ' το μαύρο του βυθού γιγάντιο σαλάχι
το Δ! Ράιχ έφτασε να μας κατασπαράξει
κι η γκλάβα του βρωμιού, δε λέει ν' αλλάξει.
6 σχόλια:
luv it
Καινούργια πάλι κατοχή που έχει ξυπνήσει φόβους
Με το low bap πατρίδα μου για χίλιους δύο λόγους
Στο τέλος του καλοκαιριού που μας αφήνει πίσω
είπα 2 λέξεις μου κι εγώ να σου αφήσω
Σαν από ανάγκη βιαστική που ο λόγος σου ξυπνούσε
αφού κι εγώ είχα ένα παππού που δαίμονες νικούσε
Τώρα στο τέλμα του καιρού με Γερμανό αφέντη
"Πρωθυπουργό" Αμερικής και φρέσκο μπάτσο-γλέντι
Στη γειτονιά μου είναι παιδιά που τρώνε από τους κάδους
Και η πουτάνα η Άντζελα προστατεύεται από μπράβους.
Ωραία κοινωνία, Ισότητα γεμάτη
με ευρωπαϊκή οφθαλμαπάτη
Σκατά ήταν πάντα για μας κι όλο το λέγαμε
Δύσκολο δρόμο από αντίδραση διαλέγαμε
Για να κρατάμε ζωντανές κάποιες εικόνες
Να βγαίνε ο ήλιος σ’ ανυπόφορους χειμώνες
...η αρρώστια του κέρδους...ευημερούν οι αριθμοί...φυτοζωούν οι άνθρωποι...
...στο σινιέ μπλουζάκι που φοράς...την εκμετάλλευση κουβαλάς...
...φτήνια στο μισθό...ακρίβεια στο προ'ι'όν...
Σε μισοσκότεινα
μακρόστενα
πολυτελή γραφεία
αποφασίζουν
οι ψυχοπαθείς
του κέρδους
το μέλλον σου
...τα παιδιά σου...εσύ...δεν είστε καν ψηφίο...στους στυγνούς καταστροφικούς υπολογισμούς...
Η Γη που κοιτάς από ψηλά
με άψυχους δορυφόρους
περιέχει ψυχές
όχι μετοχές
Ο μεσαίωνας
επέστρεψε ξανά
οι δήμιοι
του σήμερα
δε φορούν
κουκούλα
μα καλοραμμένα
σινιέ κουστούμια
5-7-2011
...καλησπέρα Μιχάλη...
Λένε για σένα, Μιχαλιό, πολλοί τα μύρια όσα,
όσα δεν φτάνει το μυαλό κι η κοκαλένια η γλώσσα,
μα 'γώ, δεκάρα τσακιστή δεν δίνω για όλα τούτα
-μοιάζουν σκουλήκια βρώμικα, χωμένα μες σε φρούτα!
Ακούω τα κομμάτια σου (τα δυνατά σου βόλια),
γεύομαι όλους τους καρπούς από τα περιβόλια
της μουσικής, των στίχων σου, της δυνατής σου λέξης,
της ρίμας σου της όμορφης όπως θα τηνε πλέξεις,
κι αφήνω σ' άλλους όλα αυτά, που δείχνουν Παναγίες
κι όταν τους πιάνουν ψάχνουνε φτηνές δικαιολογίες!
Κρατάω μονάχα μέσα μου (στολίδι και διαμάντι)
πως τις πληγές μου γιάτρεψες Μιχάλη Πυρομάντη!
Οταν με βρήκαν οι καιροί και μ' έριξαν στ' αυλάκι
κι όταν εντός μου πάλευαν θεριά και βρικολάκοι,
εσύ με τα κομμάτια σου ήσουν για μένα χάδι,
ανάσα απ' το ξημέρωμα μέχρι αργά το βράδυ!
ΣΤΙΧΟΠΛΕΧΤΗΣ ΑΡΝΗΤΗΣ
Μιχάλη Χρόνια σου Πολλά, γερός κι ακμαίος να 'σαι
(σ' εχουμε ανάγκη Ποιητή - αυτό να το θυμάσαι!)
Σ.Α.
Χρονια πολλα και καλα Μιχαλη ,αγκαλια με την φωτια...
Δημοσίευση σχολίου