ΠΟΥ ΠΑΣ, ΜΩΡΗ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ;

Αδέρφια μου, αλήτες με πουλιά
πάει κι ο Ιούλης του θέρους η κοιλιά.
Κι έτσι οι αδερφές μας χωρίς πουλιά οι αλήτισσες
τα πετάξαν όλα· που 'ναι οι παλιές οι κνίτισσες,
με τα λινά μακριά φουστάνια και τα ταγάρια
κι εμείς τις κράζαμε, τ' αδιόρθωτα τομάρια.
Τώρα εν μέσω κρίσης όπου αντικρύσεις
είναι σα να 'χεις πάρει σειρά να το ζυγίσεις .
Πάμε στα νέα μας, λοιπόν, αγκομαχώντας
κι άντε ο Άυγουστος που έρχεται μπουσουλώντας,

είναι το επίσημο χαλί που καταλήγει
στον χειμώνα του “όπου φύγει – φύγει”.
Τα μάθατε βρωμιοί; Επιστρέφουν τα φρουτάκια
εκείνα που 'κλεισαν τα πιο φτωχά σπιτάκια
Θα 'ναι όμως του ΟΠΑΠ και σε καλή μεριά:
το αύριο μπροστά σας μόνο με μια ζαριά.
Παραγράφηκε η κατηγορία και για τον Άκη
τον υποβρύχιο τον Δον Μιζάκη.

Περάσανε τα χρόνια κι ίσως τα κλεψιμέικα
να φαγωθήκαν ή να πήγαν στο Αμέρικα.
Ή να γινήκαν γάμοι και γλέντια στα Παρίσια
ή super viagra για τα στερνά γαμήσια.
Τι άρχοντας και τι αρσενικό
το πιο δροσάτο πασοκοαερικό.
Αμ! Οι καινούριοι, τι να πεις; τι να σκεφτείς;
Μάθατε βίζιτα που έκανε ο Πεταλωτής
απ' του Κορυδαλλού τα κελιά πέρασε σφήνα
και συναντήθηκε και με τον Κουφοντίνα.
Το 'χει καημό καιρό το χρωστούσε και στο σπίτι
μια μέρα ν' ανταμώσει έναν αλήτη
να νοιώσει λίγο extreme και Τσε Γκεβάρα
ποιος τον δασκάλεψε τον παλιοπαπάρα;
Που πας, μωρή ανεμογεννήτρια; “Το κελί 33”
δεν είν' τραγούδι του γλεντιού και λούμπεν ιστορία>

Άντε τώρα να σας πάω στ' απερίγραπτα,
στα πιο απίστευτα της φαντασίας τ' ασύλληπτα.

Στον Νορβηγό αρχιμαλάκα μακελάρη,
στο γαμόσταυρο φασιστοτομάρι,
στο φοβισμένο, δειλό απομεινάρι
που ξαναέβγαλε η ζωή απ' το συρτάρι.
“Καλά κρασιά μόνοι και καλοί μου γειτόνοι
το κακό ζυμώνεται παλιώνει”
δε δάγκωνα τη γλώσσα μου πριν από δέκα χρόνια
τα παλιοσίδερα ανέβηκαν στα αμώνια.
Οι Ευρωπαίοι βρέχουν τα πόδια τους σε κάποια παραλία
ενώ ξανά με αίμα βάφεται η Σομαλία
και τι μας νοιάζει εμάς λένε τα ροζ τα γερμανόπουλα
που κάποιοι μαύροι  πέφτουν σαν τα κοτόπουλα.
Μάθατε για τις βίλες τις αυθαίρετες;
θα γίνουν νόμιμες οι αμέτρητες
κι ο κάθε πλούσιος θα έχει το δρυμό του
που να του κάτσει η τρούφα στο λαιμό του.
Οι ταξιτζήδες κάνουν όσα δε βάζει ο νους
στήνουνε στα τρένα μπλόκα για τους Γερμανούς
στον Γοργοπόταμο κι αν έχεις το θεό σου
στον καρβουνιάρη βάλτον για μηχανοδηγό σου.
Ω, τυφλή δικαιοσύνη που στα σκατά πατάς
στα μαλακά σου έπεσε ο Σεκιουριτάς,

που τη γυναίκα σακάτεψε στην Χϊο
18 μηνάκια αναστολή κι αντίο.
Τέρμα οι κατσαρόλες σύντροφοι, ξύλο μόνο.
Συμφέρει πιο πολύ κι αφήνει πόνο.
Κομπλεξάρες εισαγγελείς και δικαστές
μαύρες να 'χετε αν πάτε διακοπές.
Στο διάβα σας όσα γεμίσατε κελιά
κόμποι στο λαιμό σας και θηλιά.

Άντε κουφάλες, λέρωσα το στόμα μου...
Ακούστε κάτι που μυρμήγκιασε το σώμα μου:
Ξαναμαζεύονται στις τράπεζες τα λεφτά του λαού
καλά γραικοί είσαστε αλλού
μέχρι εδώ ήταν η αντίσταση, αδέλφια,
οι τραπεζίτες σαν τις μύγες του Αυγούστου, κάνουν κέφια. 
Ρε που να πάτε στο ΑΤΜ και να σας φάει την κάρτα.
Κι αλλάζω τρόπο, σας φέρνω άλλα μαντάτα.
Στο Νεστόριο και στον Άρδα, στα φεστιβάλ των χορηγών
με φιλική συννενοχή γνωστών καλλιτεχνών
η τέχνη αντιστέκεται με όλη την ντροπή της
και ξαναβράζει ξένοιαστη μέσα στο ζουμί της.
Αυτή είν' η επανάσταση – μαζεύω τώρα που 'χω
μαλάκες να μου τ' ακουμπάν και χορηγό ευνούχο
και σαν σκισμένο ρούχο οι άλλοι “οι γραφικοί”
να τα χώνουν από δω να τα χώνουν κι από 'κει.
Κάθε λαός έχει αυτό που του αξίζει,

κι αν ξεμυτίσει ένας τρελός που όλους θα τους βρίζει
τιμή στους βλάστημους που για τα όμορφα πεθαίνουν
και μαζί τους οι άτυχοι για μια στιγμή ανασαίνουν.
Το πιάσατε θαρρώ το υποννοούμενό μου

όσο γερνάω τόσο νιοτεύω το θυμό μου
κι έτσι για τους ξεκάρφωτους δίνω όρκο περιττό
από τ' αυγό να σημαδεύω κάθε ερπετό
και μέχρι να γλυτώσουν από μένα
θα δούμε την πιο όμορφη της λευτεριάς τη γέννα.

Υ.Γ. Στην Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία

στην “Άλλη όψη”, ω, τι πρωτοτυπία,
έχει αφιέρωμα σ' όσους κάναν την ανέχεια τραγούδι
από τον κήπο τους δε λείπει ούτε ένα λουλούδι.

Διαβάστε της “ψαγμένης” δημοσιογράφου τη γνώμη
με σούπερ ανάλυση και διθύραμβους ακόμη,

για τα σκατά που απ' το βόθρο ξεχειλίσαν
και την κατάλληλη εποχή μοσχομυρίσαν.
Να γιατί δε φεύγω από αυτό τον τόπο
είναι ξεκάθαρος ο εχθρός και δίχως κόπο
θα τους γαμώ όπου τους πετυχαίνω
και γνωρίζω καλά, για ποιους εκδίκηση παίρνω.