ΚΑΥΣΩΝΑΣ

Τρίτη του καύσωνα η θερινή
κι η ζέστη του φτωχού η φετινή

μάς τσουρουφλάει, μάς ξεροψήνει
κι αν έχεις μείνει στην Αθήνα του Καμίνη
έβγα με σημαίες αμερικάνικες στους δρόμους,
πάρε καβάλα την κυρά πάνω στους ώμους,
ήρθε του Μπίλυ για βίζιτα η γυναίκα
- ξέρεις του πρώην πλανητάρχη η μπεμπέκα.
Το δεξί σπερμοσάκουλο του Ομπάμα
είδε και τον Γου – Που που το 'χει τάμα.
Έχει αδυναμία στο καραφλό μαλακισμένο
μετά το κέρατο το βερνικωμένο.

Της είπε ο γιατρός και χαμηλά τράβηξε ξούρα.
Καλύτερη ήταν η άλλη που εξαφάνιζε τα πούρα;
Made in USA, λοιπόν, κι εμείς οι παραλήπτες,
αμερικανοθρεμένοι και δολαρρογλύφτες,
μέχρι τις 2 Αυγούστου - μετά λουκέτο
ο μαύρος Μπους τρώει πακέτο

κι όλα της γης τ' απανταχού μασόνια
πάνε στην Κίνα τώρα για ψώνια.
Και που ΄σαι στον Αστέρα είδα μια σα την Χίλαρυ φτυστή,
την είχε ο Chuck Norris στην αμμουδιά γονατιστή.
Μπορεί να έκανα λάθος, μπορεί και όχι

κι αν κοροϊδεύεις παρ' του γαϊδάρου εκείνη πο' 'χει.
Τον Chuck τον γνώρισα από το κροσέ του το δεξί
το 'χει σηκώσει, μα δεν έβρισκε ταξί,
τα κιτρινόλια, οι ταρίφες απεργούνε
κι οι τουρίστες μες' στο κέντρο περπατούνε
και στο μουσείο της Ακροπόλεως ουρά σαν τα βλαμένα
να δούνε όσα απ' τους "Έλληνες" έχουμε κλεμμένα,
κι όσα ο Άγγλος πίσω να φέρει αρνιέται
- ο κυνηγός του κυνηγού  δεν κυνηγιέται.

Στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με χαρά
ο Αλέξης σχεδιάζει μια hi-tech αριστερά,

με φυγοπασόκους και κρυφοσταλίνες,
με μαόκια, οικολόγους και κηφήνες.
Μια νέα ΕΔΑ, ένα κόμμα εξουσίας,
μια αναδάσωση εν μέσω ξηρασίας.
Που πας μωρέ Αλέξη, ποιος σε δασκάλεψε Ευρωπαίος,
άλλο να έχεις κάκαλα κι άλλο να είσαι ωραίος.
Άντε πες τα σχέδιά σου στην Αλέκα,
αυτή μετράει απ' το έντεκα μήπως και βρει το δέκα.
Πες τα και του Δημαρά που ανέβηκε στο άρμα,
σου λέω ξέχνα τα νωρίς, θα πέσει κλάμα.
Κάτι ήθελα να πω και δεν το είπα,
απ' το τρακάρισμα έχω στην σκέψη τρύπα.
Α! Κάτσε το θυμήθηκα μη με διακόψεις πάλι
μια σκέψη bungee jumping  έχω στο κεφάλι.
Ήθελα μάλλον να σου πω κάτι αποκλειστικό
μα ήρθε η δροσούλα και με βρήκε νηστικό
κι η σκέψη μου η θανατερή, το φημισμένο ούζι,
σε πούλησε, αδερφέ μου, για μια φέτα καρπούζι.
Θα την τσακίσω κι έρχομαι, θα φτύσω τα κουκούτσια
θα τρέξω πάλι πλάι σου με δυο δεξά παπούτσια,
μια καληνύχτα να σου πω στη ζέστη, στην καψάλα
από του ονείρου τη σκεπή και του low bap την σκάλα.

Ύ.Γ. Πώς περιμένω Αλέκα μου του λαού τα μπάνια,
μάς κλέψαν το χαβιάρι μας, μάς ήπιαν την σαμπάνια.
Έχουμε όμως κοπέλα μου το σφυροδρέπανό μας
ψηλά να το σηκώσουμε στο ιστιοπλοϊκό μας.
Στo Facebook μ' αρνήθηκες, δε με 'χεις κάνει φίλο,
έχεις τον κάφρο τον Τοτέμ που παίζει μόνο ξύλο.